De Tempelberg te Jeruzalem
De Tempelberg te Jeruzalem – De berg Moria
De Tempelberg te Jeruzalem is gelegen op de top van de berg Moria in de Oude Stad van Jeruzalem in Israël. De Tempelberg in Jeruzalem, ook bekend als Har ha Bayit in Hebreeuws en haram al-sharif in Arabisch, is de heiligste locatie voor het Jodendom, de op op twee na heiligste locatie voor de Islam en een belangrijke locatie voor het Christendom. Ten oosten van de Tempelberg bevindt zich het Kidrondal en ten westen het Tyropoeondal, dat tegenwoordig grotendeels is opgevuld. Het complex heeft min of meer de vorm van een rechthoek (de vorm van een trapezium om precies te zijn), met zijden van 488 meter aan de westzijde, 470 meter aan de oostzijde, 315 meter aan de noordzijde en 280 meter aan de zuidzijde. Eerdere versies van de Tempelberg in Jeruzalem waren kleiner en qua vorm meer vierkant, maar de locatie werd door Herodes de Grote enorm uitgebreid.
De Tempelberg te Jeruzalem – Geschiedenis van de Joodse tempel
Volgens aardewerk dat tijdens opgravingen op de Tempelberg te Jeruzalem werd gevonden, bevond zich in het gebied op de Tempelberg al een nederzetting in de Vroege Bronstijd – al vóór 3000 voor Christus, meer dan 1000 jaar vóór de tijd van Abraham. Toen Abraham deze streek voor het eerst bezocht, ontmoette hij daar Melchizedek. De stad werd toen Salem genoemd (Genesis 14:18). Pas later werd de naam veranderd in Jeruzalem, zoals ook blijkt uit meerdere oude documenten. In de Egyptische “Vloektabletten” uit de 19e eeuw voor Christus en de Ebla archieven uit de 23e eeuw voor Christus wordt de stad Salem genoemd. Maar tegen de tijd van de Amarna-brieven in de 14e eeuw voor Christus wordt de stad Jeruzalem genoemd.
Nadat David Jeruzalem had veroverd, gebood God hem om in Jeruzalem een permanente plaats te bouwen waar Hij aanbeden kon worden, ter vervanging van het tijdelijke Tabernakel. Salomo, Davids zoon, voltooide de bouw van deze Tempel uiteindelijk in 957 voor Christus. Voorheen werd het al gezien als een heilige locatie, maar dit was de eerste van drie Israëlitische Tempels op deze plaats, gevolgd door een Romeinse tempel, Christelijke kerken en Islamitische moskeeën. Het bewijs voor een groot aantal van de oudere bouwwerken is beperkt vanwege latere verwoestingen en bouwwerkzaamheden en omdat opgravingen op de Tempelberg op dit moment niet worden toegestaan. Salomo's Tempel werd rond 586/587 voor Christus verwoest door de Babyloniërs onder Nebukadnezar II. Later, toen Babylon verslagen werd door Kores, keerde een groot aantal ballingen naar Jeruzalem terug, waar zij de Tempel herbouwden onder het leiderschap van de landvoogd Zerubbabel. De herbouw werd voltooid rond 516/517 na Christus (Ezra 3:8-13).
De Tempelberg te Jeruzalem – Locatie van de Joodse tempel
Er is bewijs gevonden voor een uitbreiding van de Tempelberg te Jeruzalem, aan de zuidzijde, door de Hasmoneeën rond de tweede eeuw voor Christus. Vanaf 23 voor Christus vonden er onder Herodes grote uitbreidingen plaats, die zelfs na zijn dood werden voortgezet. Resten uit het tijdperk van Herodes kunnen vandaag nog gemakkelijk ontwaard worden. Het bekendst is de westelijke muur (de Klaagmuur), waar de Joden elke Sabbat (vrijdagavond) komen bidden en vieren. De Romeinen vernietigden de Tempel in 70 na Christus en bouwden er uiteindelijk een tempel voor Jupiter. In ongeveer 325 na Christus werd er door Helena een kerk gebouwd met de naam “de Kerk van St. Cyrus en St. Johannes”, maar deze werd uiteindelijk door de Moslims verwoest, waarna zij er de Rotskoepel bouwden.
Veel geleerden geloven dat de Rotskoepel op de plek staat waar vroeger de Joodse Tempel stond, dat de rots zich in het Allerheiligste bevond en zelfs dat de rechthoekige inkepingen in de rost overeenkomen met de afmetingen van de Ark van het Verbond.
De Koninklijke Zuilengalerij bevond zich aan het zuidelijke uiteinde van de Tempelberg en was rijkelijk versierd met 162 kolommen met Korinthische kapitelen. Een groot aantal hiervan is teruggevonden en op de vermoedelijke oorspronkelijke locatie teruggeplaatst. In de tijd van Jezus vonden de samenkomsten van het Sanhedrin waarschijnlijk plaats in de Koninklijke Zuilengalerij; daar verscheen Hij voor de hogepriester.
De Tempelberg te Jeruzalem – De tempelperiodes
Bewijsmateriaal voor de Tempelberg in Jeruzalem uit de tijd van Salomo's verenigde koninkrijk is beperkt tot een aantal kleinere vondsten, zoals aardewerk en mogelijke delen van versierselen uit de Joodse Tempel. Andere interessante artefacten die gevonden zijn uit de tijd van het verdeelde koninkrijk na Salomo, zoals een ornament met de naam “Gedaljahu zoon van Immer de Priester” uit ongeveer 600 voor Christus – mogelijk verwant aan Paschur zoon van Immer, die in Jeremia 20:1 beschreven wordt als priester en opzichter van de tempel. Een belangrijke vondst uit de periode van de Tweede Tempel (van 515 voor Christus tot 70 na Christus) is een Hebreeuwse inscriptie op een stenen plaat uit de zuidwestelijke hoek van de Tempelberg, waarop staat: “naar de plaats van de bazuinen”. Rond de Tempelberg werden verder twee inscripties ontdekt uit het tijdperk van Herodes. Dit waren waarschuwingsborden in Grieks en Latijn die geplaatst waren op de scheidingsmuur tussen de Voorhof van de Heidenen en de voorhoven die gereserveerd waren voor Israël. De tekst op deze inscripties luidt:
- “Geen enkele heiden mag verder dan de scheidingsmuur binnengaan in de voorhof rond het Heilige; wie betrapt wordt zal zelf verantwoordelijk zijn voor zijn hierop volgende dood.”
Josephus vermeldt wat waarschijnlijk “het hoogste gedeelte van de tempel” was, waar Satan zei dat Jezus naar beneden moest springen (Matteüs 4). Dit gedeelte kan tegenwoordig nog steeds gezien worden, met uitzondering van de toren die op de rand stond, aan de zuidoostelijke zijde van de Tempelberg.
- “Deze hof verdient een betere vermelding dan alle andere dingen onder de zon; want hoewel het dal zeer diep was, en de bodem ervan niet ontwaard kon worden, als je van boven de diepte inkeek, bleek deze enorm verheven hof boven op die hoogte te staan, zodat ieder die vanaf de top van de kantelen naar de grond keek, of in de diepte van beide hoogten tezamen, draaierig zou worden, al kon zijn zicht zo'n immense diepte niet bereiken.” (Josephus, "Joodse Oudheden" 15.412)
De Tempelberg te Jeruzalem – De verwoesting van de Joodse tempel
In 70 na Christus werd Jeruzalem, inclusief de Tempelberg, belegerd en vernietigd door de Romeinen onder de Romeinse generaal, en latere keizer, Titus Vespasianus. Zij wierpen de bouwstenen van de Joodse Tempel van de Tempelberg en maakten het gebied met de grond gelijk. Een groot aantal ruïnes van deze verwoesting kunnen vandaag de dag nog steeds gezien worden in de Oude Stad van Jeruzalem.
Met dank aan Titus en onze vrienden van Drive Thru History. Copyright 2010 – Alle rechten voorbehouden in het origineel.
Wat is uw reactie?
